انتقال داروهای ضدسرطان با نانوذرات جدید

سلول ها مدام تقسیم و تقسیم می شود. یک، دو، چهار و.... این چرخه تقسیم ادامه می یابد. در نهایت تبدیل به یک توده می شود. توده سرطانی.

به گزارش «انرژی امروز» از معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، بله سلول های سرطانی ابتدا سلول های عادی هستند که چرخه سلولی آنها دچار مشکل می شود و آنها را تبدیل به سلول هایی می کند که حتی قدرت از پای درآوردن انسان را دارند. سرطان نامی پر تکرار است و اخبار درباره اش فراوان و تلاش های محققان امیدها برای درمان آن را افزایش داده است.

استفاده از داروهای ضد سرطان در شیمی درمانی مرسوم ترین راه برای جنگ با سرطان است. اما پایان این جنگ گاهی برای بیمار پایان خوشی ندارد. زیرا به دلیل عملکرد غیر اختصاصی این روش عوارض جانبی زیادی بر روی سلول های سالم بدن همچون عوارض شدید قلبی، ریزش موها، درد دارد. از طرف دیگر در صورتی که حتی این بیماران در مراحل اولیه بیماری به این داروها پاسخ مثبت دهند و بهبودی حاصل شود با عود مجدد بیماری و شیمی درمانی مجدد در بسیاری از مواقع مقاومت دارویی ایجاد شده و بیمار به این داروها پاسخ نمی دهد یا اینکه نیاز به تزریق مقادیر بسیار بیشتری از داروها است.

اما محققان دست از تلاش بر نمی دارند و همواره با روش هایی تازه به جنگ این بیماری می روند. توسعه راه کارهایی برای از بین بردن مقاومت دارویی از قبیل ایجاد داروهای جدید، استفاده از حساس کننده های دارویی، ایجاد نانوحامل های چند کاره یا استفاده از الیگونوکلئوتیدها (RNAi) در همین راستا است. مطالعات جدید نشان داده اند که وقتی داروهای ضدسرطان به صورت نانوسامانه های دارویی فرموله شده و استفاده می شوند در مقایسه با داروی آزاد اثرات سمی بیشتری بر روی سلول های مقاوم درمانی نشان می دهند که این امر نشان می دهد نانوذرات قادر به دور زدن از مسیر انتقال دهنده های ABC سطح سلولی هستند و شاید دلیل آن ورود این نانوذرات از مسیرهای اختصاصی یا غیراختصاصی اندوسیتوز به داخل سلول باشد. با توجه به این موضوع طراحی و ساخت نانوسامانه های دارویی که به صورت هدفمند بتواند داروی مهارکننده عامل مقاوت دارویی و هم چنین داروی ضد سرطان کشنده سلول را به محل هدف برساند ضروری و لازم به نظر می رسد .

بنابراین «ساخت نانوذرات هدفمند آلبومین با آپتامر برای انتقال داروی ضد سرطان به سلول های بیان کننده HER2» با پشتیبانی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران معاونت علمی انجام شد. یکی از ضروری ترین خصوصیات یک سامانه رسانش هدفمند داروی ضد سرطان قابلیت هدف گیری اختصاصی تومورها توسط آنها است. هدف اصلی در این طرح هدفمند کردن نانوسامانه دارورسانی آلبومین بر علیه سلول های بیان کننده HER2 و افزایش حساسیت این سلول ها نسبت به تاثیر داروهای ضد سرطان است.

نانوذرات آلبومین آینده روشنی در دارورسانی دارند زیرا قابلیت بارگذاری داروی زیاد در کنار زیست تخریب پذیری را از خود نشان می دهند و همچنین می توان به صورت کوالانسی عامل های هدف گیری تومور را به آنها متصل کرد.

در این پژوهش از روش های جدید خودآرایی برای سنتز نانوذرات استفاده شد به گونه ای که معایب سایر روش ها از قبیل استفاده از حلال ها یا اتصال دهنده های شیمیایی به حداقل رسید. در مرحله بعد نانوذرات برای بارگذاری داروهای ضد سرطان استفاده می شود. در این تحقیق نانوسامانه دارویی آلبومین با آپتامر بر علیه پروتئین HER2  در سطح سلول های سرطانی هدفمند شد. این نانوسامانه جدید دارویی حساسیت سلول های سرطانی را نسبت به داروی ضد سرطان افزایش می دهد. به زبان ساده،  در این پروژه در راستای پژوهش های قبلی روش های جدید ساخت نانوذرات آلبومین با هدف استفاده از آن ها در دارورسانی سرطان مورد تحقیق و بررسی قرار گرفت.